ေႏြဥႀသနွင့္ ေဆာင္းေဟမာန္...

ပင္ရြက္ေၾကြ ရုိးတန္ခ်ီ မိုးယံဆီ ေႏြဥႀသ
တြန္သံေနွာ သီက်ဴးၿပန္
ေဆာင္းေပ်ာက္ခဲ့ဟန္။
ၿမဴေငြ႕ရယ္ တလ်ွံလ်ွံ ေတာင္ၿပန္ကာေလရူး
ေႏြေဆာ္ဦး ေဆာင္းႏွင္းေၿခြ ရြက္ေႀကြတို႔ခိုစီး
ဒီခရီး အတူေလ်ွာက္လွမ္း ေမာဟိုက္တႏြမ္းႏြမ္း။
ေႏြလရဲ႕အားယူ အပူရဲ႕အေငြ႕လွံဳ
မီးေတာက္စံု အစြယ္ႀကား ေဆာင္းေရသီတာမ်ား…
"ေႀသာ္…ေႏြဦးေဆာင္းရက္ ေဒြးေႏွာယွက္ခ်ိန္
စန္းေရခန္းစ ပန္းေတြလန္းႀက
ပုရစ္ဖူးေတြ စီရရီ ပြင့္တန္ခ်ီ ရုိးတန္ထက္
ငုတဖက္ ပိေတာက္တဖက္ အလွၿပိဳင္လ်ွက္။
ဟို…ေဆာင္းနွင့္မိုးႏွစ္ယံမွာ သူဘယ္မွာစံၿပီး
တြန္သံမႀကား ဥႀသပ်ိဳ ခမ်ာမွာလည္း
ေႏြတစ္ေႀကာ့တြင္မွ ပလီပလာ တီတီတာတာ
မူယာပိုပုံေၿပာကာ စကားအလွေတြႏွင့္
လူတကာနားဝမွာ ခ်ိဳသာစြာ မခါးရေအာင္
သုတိသံသာ ေတးကဗ်ာေတြဆင္လို႔
တင့္စြေႏြဦး အလွထူးကို တၿမဴးၿမဴးတေသာေသာ
ေတးသံေႏွာလွ်က္ ခ်ီးက်ဴးသံေဝ ဟစ္သံေၿခြယင္း"
ေဆာင္းၿပီးမွေႏြ ရွိပါေစေတာ့
မိုးေရ အၿဖစ္လည္း ၿပန္လာမယ္ တဲ့ေလ။
(ေမ့သားလွ-ဇလဂၢ) ၂၉-၃-၂၀၁၀